Sektor energetyczny odgrywa kluczową rolę w osiągnięciu zerowej emisji netto do 2050 r., a Wietnam musi pilnie promować zieloną transformację w swoim koszyku energetycznym. Dlatego Wietnam potrzebuje pomocy finansowej i technicznej ze strony krajów rozwiniętych.
Aby jeszcze bardziej skonkretyzować krajową strategię zielonego wzrostu, premier kraju zatwierdził 22 lipca Narodowy Plan Działań na rzecz Zielonego Wzrostu (2021-2030), który zawiera cztery ważne cele: zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych na jednostkę PKB, promując zieloną transformację gospodarki i społeczeństwa, opowiadając się za zielonym stylem życia i zrównoważoną konsumpcją, jednocześnie zielona transformacja musi być realizowana w oparciu o zasady równości, inkluzywności i elastyczności.
Na spotkaniu na 26. Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP26) na temat wpływu 26. Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP26) na transformację w zakresie zielonej energii w dniu 17 sierpnia, Nguyen Thi Bich Ngoc, Wiceminister Planowania i Inwestycji Wietnamu , powiedział, że brak zasobów jest kluczem do realizacji celów transformacji energetycznej i największą przeszkodą w osiągnięciu zerowej emisji netto do 2050 roku.
Według szacunków Banku Światowego, aby osiągnąć zerową emisję netto, Wietnam będzie potrzebował dodatkowych 368 miliardów dolarów między 2022-2040, czyli około 6,8 procent rocznego produktu krajowego brutto kraju.
Wśród nich odsetek środków przeznaczonych na samo budowanie odporności na klęski żywiołowe osiągnął około dwóch trzecich, ponieważ trzeba zmobilizować dużą ilość środków, aby chronić aktywa, infrastrukturę i wrażliwe grupy. Na drodze do dekarbonizacji koszty pochodzą głównie z sektora energetycznego, w tym kosztów inwestycji w energię odnawialną i odchodzenia od węgla, które mogą kosztować około 64 miliardów dolarów w okresie 2022-2040.
Hoang Tien Dung, dyrektor generalny Departamentu Energii Elektrycznej i Energii Odnawialnej Ministerstwa Przemysłu i Handlu Wietnamu (MoIT), powiedział: „W związku z szybkim rozwojem energetyki odnawialnej i wymianą paliwa w elektrowniach cieplnych, po 26. konferencji klimatycznej ONZ Change Conference, emisje CO2 ze zaktualizowanego planu rozwoju energii znacznie spadły”.
Emisja dwutlenku węgla osiągnie szczyt w 2031-2035 (231 mln ton), a następnie będzie stopniowo spadać. Do 2045 r. emisje CO2 spadną do około 175 mln ton, co oznacza redukcję o około 208 mln ton CO2 w porównaniu z opcjami sprzed COP26.
Szacuje się, że do 2050 r. wietnamski sektor wytwarzania energii będzie emitował około 40 mln ton dwutlenku węgla rocznie, co pomoże krajowi spełnić wcześniejsze zobowiązanie na COP26 do osiągnięcia zerowych emisji netto do 2050 r.
Dang Hoang An, wiceminister przemysłu i handlu Wietnamu, powiedział podczas wydarzenia, że transformacja energetyczna to nie tylko wewnętrzna kwestia sektora energetycznego, ale także przejście całej gospodarki i społeczeństwa z energochłonnego na energooszczędne . Z danych Ministerstwa Przemysłu i Handlu wynika, że wraz z uprzemysłowieniem i modernizacją gospodarki kraju w przyszłości zapotrzebowanie na energię elektryczną i energię będzie nadal rosło i trudno będzie mu sprostać.
Dlatego najważniejszym zadaniem w chwili obecnej jest ustalenie odpowiedniej, wykonalnej i trwałej strategii rozwoju. Deng Huangan powiedział: „Należy pilnie prowadzić współpracę badawczo-rozwojową w dziedzinie nauk i technologii energetycznych na skalę globalną, zwłaszcza w zakresie wykorzystania wodoru, amoniaku i innych nowych źródeł energii, zaawansowanej technologii magazynowania energii oraz technologii absorpcji i magazynowania węgla. jednocześnie konieczne jest podnoszenie świadomości różnych sektorów gospodarki. , że efektywne kosztowo wykorzystanie energii jest nieuchronne.”
Nguyen Thi Jasper zaproponował pięć pomysłów na przyszłą transformację energetyczną:
Starannie zaprojektuj mapę drogową zielonej i zrównoważonej transformacji w celu zapewnienia krajowego bezpieczeństwa energetycznego.
W procesie transformacji postaraj się zminimalizować wpływ na grupy w niekorzystnej sytuacji, takie jak rosnące rachunki za energię elektryczną, które przytłaczają ubogie gospodarstwa domowe oraz zmiana pracowników lub bezrobocie spowodowane przejściem z energii kopalnej na energię odnawialną.
Wszystkie strony zaangażowane w transformację energetyki muszą wziąć na siebie odpowiedzialność.
Transformacja energetyczna wymaga wsparcia finansowego i technicznego ze strony krajów rozwiniętych.
W procesie transformacji energetycznej należy skutecznie wdrożyć oceny, inspekcje, monitorowanie i związane z nimi kary w celu ograniczenia i ograniczenia inwestycji oraz wyznaczenia alternatywnych dróg likwidacji zanieczyszczających obiektów produkcyjnych i infrastruktury wysokoemisyjnej.